Ik ben begonnen! Vorige week had ik mijn eerste lesdag voor de wandelcoachopleiding. Coachen in en met de natuur. Ik mag oefenen met maar liefst drie proef-coachees. Ik heb er zin in. Vanmorgen de basiswandeling gedaan omdat ik eerst zelf wil oefenen hoe dat gaat.
Vijf stappen
De basiswandeling bestaat uit vijf stappen (maar véél meer passen in de natuur!). Je hoofd wordt er leeg van en je lichaam komt tot rust. Ik loop mijn favoriete bos in en stap lekker door, mijn hoofd vol met alle dingen die ik vandaag nog wil doen. In stap 1 krijg ik de opdracht me te concentreren op de bewegingen in mijn voeten, benen en armen. Pfft dat valt niet mee, ik voel de onderkant van mijn voet op de bosgrond maar in een flits denk ik aan het berichtje waarin iemand me vraagt koffie te komen drinken. "Misschien kan ik morgen wel, of nee eerst maar bellen naar Monique of ik kan komen voor een rug-massage, mijn schouders zitten weer vast". Oeps... terug naar mijn voeten op de grond, aandacht bij mijn benen hier in het bos.
Afdwalen
Alle vijf de stappen dwaal ik af, ik moet echt m'n best doen om mijn aandacht weer terug te brengen naar de oefeningen. Maar o wonder, als ik bij stap vijf de opdracht krijg stil te staan en om me heen te kijken, gebeurt er iets moois. Ik zie een hoge den, een lange rechte stam, kronkelende oude dode takken, rechte uitwaaierende gezonde takken die de lucht proberen te raken. Ik zie een kroon vol met groene naalden en dikke dennenappels. Een ekster vliegt met veel lawaai weg. De woorden 'meebewegen', 'groeien' en 'achter me laten' komen bij me op. Meebewegen met mijn coachees, groeien en leren van/met mijn coachees, de twijfel achter me laten of ik op de juiste pad ben.
Fractals
Ik word er blij van en loop lekker verder. Ik raap nog een dennenappel en bewonder de onderkant. Hoe mooi de blaadjes in een rustige structuur een cirkel vormen. Ik realiseer me dat dit een fractale vorm is. Fractale vormen brengen rust in onze ogen en daarmee in ons systeem voor gerichte aandacht zegt Anette Lavrijsen in haar boek Shinrin Yoku. De patronen die we in de natuur zien, maken ons rustiger. Het cortisolniveau wordt verlaagd en je immuunsysteem verbetert. Dit geeft een algeheel gevoel van welzijn. Ik neem de dennenappel mee naar huis, om ook thuis van de bijzondere vorm te genieten en een gevoel van welzijn vast te houden.
